শালমৰা মাজুলীৰ এখন ঐতিহাসিক গাঁও, যি মৃৎশিল্প আৰু নৌকা নিৰ্মাণৰ বাবে পৰিচিত। প্ৰাকৃতিক বিপৰ্যয় আৰু অবিহিত পৰিকাঠামো সত্ত্বেও গাঁওখনৰ মানুহে পৰম্পৰা বজাই ৰাখিছে। শিক্ষা, সংস্কৃতি আৰু শিল্পৰ জৰিয়তে শালমৰা আজিও মাজুলীৰ ঐতিহ্যৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ ।
শালমৰা মাজুলীৰ এখন ঐতিহাসিক গাঁও, যি মৃৎশিল্প আৰু নৌকা নিৰ্মাণৰ বাবে পৰিচিত। প্ৰাকৃতিক বিপৰ্যয় আৰু অবিহিত পৰিকাঠামো সত্ত্বেও গাঁওখনৰ মানুহে পৰম্পৰা বজাই ৰাখিছে। শিক্ষা, সংস্কৃতি আৰু শিল্পৰ জৰিয়তে শালমৰা আজিও মাজুলীৰ ঐতিহ্যৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ ।
লাইপুলীয়াৰ পাৰে পাৰে ময়ো টিকেন্দ্ৰৰ ওচৰলৈ আগবাঢ়িলোঁ৷ সি মোৰ বাবে বাট চাই সাজু হৈয়ে আছিল৷ পূৰ্বে খোৱাপানী, কাপোৰ ধোৱা আদি কাৰ্যৰ বাবে নদীখনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল গাঁওবাসীৰ প্ৰত্যেকৰে ঘৰতে বৰ্তমান দমকল আছে৷ কাপোৰ-কানি ধোৱাৰ বাবে নদীৰ পৰা আঁতৰি অহাটো অৱশ্যে নদীখনৰ বাবে আশীৰ্বাদ স্বৰূপ৷ নদীত প্ৰদূষণৰ পৰিমাণ...
মাজুলীৰ বনগাঁও অঞ্চলৰ মুদৈ গাঁওখন বালিচাত নৈৰ সৈতে গভীৰভাৱে সম্পৃক্ত। এই নৈখনে গাঁওখনৰ কৃষি, মাছধৰা, আৰু পানীযোগানত মুখ্য ভূমিকা পালন কৰিছে। বৰ্ষাত বান নিয়ন্ত্ৰণ আৰু খৰালীত উৰ্বৰতা বৃদ্ধি কৰি ই গাঁওখনক জীৱিকা প্ৰদান কৰিছে। বৰ্তমান চৰকাৰৰ দ্বাৰা নিৰ্মাণাধীন পুলটোৱে অঞ্চলটোৰ উন্নয়ন আৰু যাতায়তত সহায় হ’ব বুলি আশা কৰা হৈছে।
এই গল্পটোৱে চাহ বাগিচাৰ শ্ৰমিকসকলৰ দৈনন্দিন কষ্ট, সীমিত আৰু প্ৰায় অস্বাস্থ্যকৰ পানী যোগানৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ নিৰ্ভৰশীলতা, আৰু তেওঁলোকৰ মৌলিক প্ৰয়োজনবোৰৰ দীঘলীয়া অৱহেলাক প্ৰদৰ্শন কৰে। যাত্ৰাটোৱে বৰ্ণনাকাৰীক এইবোৰ মৌলিক সমস্যাৰ সমাধান হোৱাত হোৱা মন্থৰ গতিটোৰ বিষয়ে...
মাজুলীৰ ফুলনি গাঁও পঞ্চায়তৰ পোলোঙা বিলখন পূৰ্বতে সৰু সুঁতিৰ পৰা সৃষ্টি হোৱা বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। নামটো পাৰৰ পোলোঙা (শিমলু) গছৰ পৰা আহিছে। ই অতীতত মাছ, জলজ উদ্ভিদ, পৰিভ্ৰমী চৰাইৰে সমৃদ্ধ আছিল আৰু স্থানীয় লোকজীৱনৰ সম্বল আছিল। ১৯৩০-৩১ চনত ইয়াত মানুহে বসতি স্থাপন কৰে।
খেৰকটীয়া নৈ মাজুলীৰ উত্তৰ-পূব কোণত অৱস্থিত এখন উল্লেখযোগ্য নদী৷ ই মাজুলী আৰু লক্ষীমপুৰক বিভক্ত কৰে আৰু অঞ্চলটোৰ জাতি-সংস্কৃতি, অৰ্থনীতি আৰু যাতায়ত ব্যৱস্থাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছে৷ ১৯৭৭ চনৰ বানে বৃহৎ ক্ষতি সাধন কৰিছিল৷ বৰ্তমান নৈখন ক্ষয়প্ৰাপ্ত হৈও কৃষি, জলসিঞ্চন আৰু পৰ্যটন ক্ষেত্ৰত অপৰিসীম সম্ভাৱনা বহন কৰে৷
Tosangla Chang and her friend present this story based on a conversation with a friend’s grandfather. Chathe was a pristine river then – fresh and clean. It was the lifeline for all the villages settled along the river, as people were solely dependent on its waters for drinking and all other domestic uses.
A flash flood of the river Siang in its upper reaches in the Tibetan region of China – in 2000 stirred a row over the causes of devastation in the East Siang district of Arunachal Pradesh. Reports suggested that the flash floods were triggered due to a possible dam breach in Tibet. China denied everything India had alleged.
Traditionally, the Meiteis had a well organised water protection and conservation system in the Imphal valley, mostly managed by the local community, known as leikai shinglup. One of its major tasks is to construct a pukhri, (community pond) to secure the water needs of the locality.